Шигырьләр

                Ник, «Болакыл хак», сиңа юктыр мәхәббәт һәм мәрак? Шул сәбәптер ки: Болак гөлдән вә рәйханнан ерак. Нигә мәнфүр бу татарларның китап наширләре? Бер тиен китсә, җылыйлар, агълашубән: «Әлфиракъ!» Нигә курка бу...

— Җәле, иптәш, ни ишеттең, бер хәбәр сөйләп җибәр; Кайда, кемнәр нишләгәннәр? Юкмы яңа бер хәбәр? — Китсәнә, иптәш, йөдәтмә, эшләрем бит бар минем; Юк хәбәрләрне сөйләп тормакка вактым тар минем! — Сөйлә инде, ни...

—    Җавап бирсәң икән, әнкәй, минем әйткән сөальләргә, Гаҗәпләндем бу дөньяга вә анда барча хәлләргә: Ничек булган, ничек үскән хисапсыз дәү бу урманнар? Бу һәйбәт ямь-яшел кырлар каян килгән вә булганнар? Вә һәртөрле үсемлекләр бизәнгән...

            Ярты төн булган чагында, китте Мәккә ялтырап: Нур тоташты җиргә күктән, иңде нурдан бер пырак. Хәзрәти Җибрил бәшарәт әйләде, дип: «Йа Рәсүл, Хак Тәгалә хәзрәте тәгъйинләде бу кич вөсул. Мөнтәзыйрләр, ля мәкяннәр,...

        Иа Ходай, көн кичә ямьсез, ә бүген, аһ, нинди көн! Кичә сынды һәм боекты, ә бүген күңлем бөтен. Әй кояш нурлы — ачылган бакчаларның гөлләре; Яктылык! Рәхәт! Бәхет! Сайрый Ходай былбыллары! («Кичә һәм...

            Бөтен дөнья аппак булып кар яуганда, Ишек алды, урам, түбә агарганда, Аппак булып кайтып килә безнең Бабай, Безгә төрле-төрле уенчык алган да. Шатланышып без әйтәбез: «Рәхмәт, Бабай, Сиңа тагын күп ел гомер...

— И Куян, куркак Куян, йомшак Куян, Моңланасың, нинди хәсрәт, кайгыдан? — И җаным, син яшь бала шул, белмисең; Төште зур хәсрәт, ничек моңланмыйсың. Без икәү: Әткә куян, Әнкә куян, Яшь куянчыклар янә бездән туган....

             — Әйдәле, Акбай! Өйрән син, арт аягың берлә тор; Аума, аума! Туп-туры тор, төз утыр, яхшы утыр! — Ник газаплыйсың болай син, мин әле бик кечкенә; Мин туганга тик ике айлап булыр йә...

       Күрче, бик чынлап керешкән эшкә безнең Ләмига: Бар уе — бер бик матур күлмәк тегү Курчагына. «Күлмәгем кайчан бетәр?» — дип, Курчагы яткан, көтә; Көтми хәл юк, бер тәти күлмәк кирәк — бәйрәм җитә....

Безнең маэмай рәхәт тора, сафа сөрә, Җитезләнә, уйный һаман йөгрә-өрә; Карый миңа мәхәббәтле күзе белән, Гүя «уйныйк» дигән була, гүя көлә. Кайвакыт ул ята тәмле ашап туеп, Ал аяклары өстенә башын куеп. Аны шунда чебен...