Шигырьләр
Без Бишенче елны бер көнне уяндык таң белән, Эшкә дәгъват итте безне кемдер изге нам белән. Эшкә ябшыр чак җитеп, ямьсез озын төн үткәнен Күз ачып белдек без, үлчәп күктәге Чулпан белән. Булса да...
Чыкса мәгърибтән кояш — шунда заманның ахыры, Бу — китапларда язылган күп галәмәтнең бере. Гыйльмилә хикмәт кояшы тугъды мәгърибтән хазир, Көнчыгыш халкы, белалмыйм, инде нәрсә монтазир? *Толугышшәмси мин мәгърибиһ — кояшның көнбатыш яктан чыгуы....
Яшь вакытта яшьнәдем, көчле вакытта күкрәдем; Яшьнәмим дә, күкрәмим дә — утсыз инде күкрәгем! Килде тоткынлык, түбәнләнде уемның куллары; Хөр заман ак кул белән күкләрдә йолдыз чүпләдем. Ак күгәрченне кулымнан алдылар, козгын биреп; Ак кирәк...
Күп «җыланнар» сызгырып читтән карыйлар бәхтемә, Борла-сырла, бәдбәхетләр, үрмәлиләр тәхтемә. Аз кеби баскан бу золмәт тормышым йортын минем, Түзмиләр бит бер генә яктан ачылган яктыма! Үзләре… сүздән түбәннәр, күзләре тездән түбән; Эт кеби һаулап яманым,...
Мин язам, шунда күрәм: лампам эчендә май кими; Алда кәгазьгә ташыйлар — күңлемә уйлар сыймый. Якты беткәнчә языйм дип, сызгалыйм тиз-тиз генә, Кәгазь өстендә кала тик кәкре-бөкре эз генә. Нокталар да төртмимен, керсә ярар, дип,...
Бар җегетләр: бик тәкәбберләрчә тоткан позасын, Чөнки дөнья бакчасының күргән ул тик розасын;. Күрмәгән ул дөньяның каһрен, усал угрозасын, Күрсә дә, калган «угы», күргән фәкать ул розасын; Күрмәгән язмышның ул зур тукмагын йә розгасын, «Г»...
Син үзеңчә изге эш эшлим дигәндә халкыңа, Әллә нинди былчырак баулар салалар гакълыңа: — Бу заман шундый заман, — дип, — бу вакыт мондый вакыт, Син үзеңне дөньяда безнеңчә йөрт, безнеңчә тот. Мин сыялмыйм андый...
Мин хәзер оҗмах түрендә — бер матур хур иркәли; Мин җуанмыймын, җылыймын, син түгелсең, дим, әни! Ай төсендә нурлы гыйльманнар миңа ташлый тәти, Егьлыймын, алмыйм аларны, сез түгелсез, дим, әти! («Бала оҗмахта». — «Җан...
Туйса Иблис тормышыннан, яд итә оҗмахларын, — Яд итәм, бизсәм үземнән, мин сабыйлык чакларын. И күңелнең шаулап аккан чишмәдән сафрак чагы! И гомернең нурланып үскән яшел яфрак чагы! Юк гамең бернәрсәдән дә, барча эшләр ал...
Шаулый-шаулый уйныйбыз без кайчагында картаны, Без отабыз, оттырабыз — «тем»мы шунда, «банка»мы. Кем көлә, кем кычкыра, һичбер өзексез шау да шау; Бу хозурдан онтыла кайчак эчү берлән ашау. Акчалар уйнарга дәртне кузгатадыр шалтырап, Күзне кыздыргыч...