Шигырьләр

Урман буйлап Черки очып бара иде, Бер-бер нәрсә ашарга уйлана иде.     Шул урындук, гөнаһ шомлыкка, бер Чыпчык Йөри иде азык эзләп, пыр-пыр очып. Инде Черки бичараның гомре бетте: Теге Чыпчык сиздермәстән килде тотты. Чыпчык...

Фатыйма: Ни өчен син сайрамыйсың, Сандугач? Шат була күңлем минем син сайрагач. Читлегең әйбәт, яныңда бар ашың. Ник күңелсез син болай, бөктең башың? Сандугач: Аһ, минем сайрар җирем урман иде, Анда һәртөрле кызык тулган иде....

Безнең Гали бигрәк тату Кәҗә белән, Менә Кәҗә карап тора тәрәзәдән. Гали аны чирәм белән кунак итә, Кәҗә рәхмәт укый: сакалын селкетә.   («Гали белән Кәҗә». —  «Күңелле сәхифөләр»дә (1910) 3 нче биттә басылган. Текст шуннан...

Әткәй, әнкәй, мин, апай, әби, бабай һәм бер песи – Безнең өйдә без җидәү: безнең песи — җиденчесе. Бергә ашый, чәй эчә, безнеңлә бергә йоклый ул, Хезмәте дә бар: өйне тычкан явыздан саклый ул. Безнеңлә...

Төнлә берлән бакчада бер аллы-гөлле Күбәләк, Очкалап йөргәндә уйнап, анда-монда чүгәләп, Күрде кырда: бик матур бер әллә нәрсә ялтырый, Нурлана, җем-җем итә йолдыз шикелле, калтырый. Күбәләкнең бер дә чик юк һәр матурга гыйшкына: Тиз генә...

Тырышты бу бала, чын ләззәт алды инде тәхсилдән; Югары булды урны «афәрин»нән һәм дә «тәхсин»нән. Ни кушсаң да укый алды, ни әйтсәң шуны язалды; Балаларның арасында үзенә «имтияз» алды. Беренче кәррә мөмтаз булса бер инсан...

    Борын заман бер Ир белән Хатын торган, Тормышлары шактый гына фәкыйрь булган; Асраганнар бер Кәҗә берлә бер Сарык, — Болар булган берсеннән дә берсе арык. Әйтә бер көн Ире: «Кара монда, Хатын! — Үзең...

Көндез эш, кичен эш, Бер минут юк тыныч, Аждаһа-машина! — Карарга куркыныч. Җәһәннәмдәй эссе Кайнаган җиз, бакыр. Эшлидер, тик эшли Эшче мескин, факыр. Аргайгандыр үзе, Саргайгандыр йөзе; Бөкрәйгәндер биле, Нурсызланган күзе. Ул төтен, ул төтен!...

Бер заман бер төшкә килгән Ат белән Арба, Чана; Бу өчәү һәрберсе дә үз тормышыннан зарлана. Арба әйтә: «Җәй көне мин һич тә рәхәт күрмимен: Көн-төне эштә йөрим, һичбер җигелми тормыймын». «Әмма соң бу кыш...

Бик матур бер җәйге көн: өстәл янында бер Сабый Ян тәрәзә каршысында иртәге дәрсен карый. Чын күңел берлән укый ул, кат-кат әйтеп һәр сүзен; Бик озак шунда утырды, бер дә алмастан күзен. Шул чагында бу...