Иҗат
Мөхәррир әфәнде* мине орышып яза: «Казаннан киткәнеңә икенче ай инде, бернәрсә дә язмыйсың, идарәгә бер мәкалә дә җибәрмисең…» — ди. Соң инде, әфәндем, үзең озата төшкәндә, «Фультон» парахудының эсселеген вә «сәйяр мунча» дияргә ярарлык булганын,...
I Авылны күпме мактасаң да, аның калада торып өйрәнгән кешене разый итмәслек урыннары табыла икән. Бигрәк кыш көне һәм быелгы кеби ачлык елда. Һәр көн димәсәм дә, бик җыш буран. Урамга да чыга алмыйсың.
(Баштан үткән бер эш) Мин быел 29 сентябрьдән үк салкынлыктан зарлана башладым. Шуннан бирле икәнлеге язып ташлаган бер бәетемнең төбендәге тарихтан беленде. Бәет шушы иде:
Бу ел апрель ахырында Казанның «Самолет» ширкәтенең «Тургенев» нам парахудына утырып, Әстерханга сәфәр иттем. Урыным 3 нче класста иде.
Татар революцион демократик әдәбиятының күренекле вәкиле булган Г.Тукай мәшһүр сүз сәнгате остасы булу белән бергә танылган җәмәгать эшлеклесе, үткен публицист һәм бөек педагог та иде. Патша самодержавиесе шартларында аның иҗтимагый-педагогик эшчәнлеге дә зур сәяси әһәмияткә...
Габдулла Тукайның юбилее уңаеннан Татарстан Фәннәр академиясенең Г.Ибраһимов исемендәге Тел, әдәбият һәм сәнгать институты шагыйрьнең 6 томлы академик басмасын әзерләп бастыруны көнкадак бурыч итеп куйды.
Бiр шыбын ұшып кеттi көше бойлап, Іарны ашып, iздеп тамаі, жемiн ойлал, Көз келдi, ұшып жүрген 6iр аш шымшың, Жүр едi тамаң iздеп, о дагы үшып. Бiлмедi шыбын оѓан көз болѓанып, Сезбедi шымшыітың ол ұстаѓанын,...
Адам! — деген тым іызыі-ау, сырттан iзгi көрiнер, Жаісыѓа жаі, жамандыітан безген болып көрiнер. Ретi келсе азѓындыітың жолын iздеп табады, Тек, дүниеде, әдiлдiктi сезген болып көрiнер. «Тәңiрi жазды» деп жүргенде тоймаса оның іарыны, Ол іұран...
Көңiлi шат, жас кезiнде әдемi іыз таңдайды олар, «Бетi айдай… бiзге іатын болса екен!» деп сайлайды олар: Басса дүние желкесiнен, мiнсе борыш мойнына, Аішасы бар кемпiрдi алып, кiрер сасыі койнына. 1909 Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов...
(«Баіырган» кiтабынан) Татар байы бiлушi, Абаітыѓа кiрушi. Өмiрiнде не iстеген, Сонда мәлiм болушы. Бай кезiнде күлушi, Кiсi айыбын көрушi, Табылмайды iздесең. Тура жолмен жүрушi. Дейдi — байды жаңылмас, Мұндай жаісы табылмас, Төрт жаѓынан сол...