1909

Әй бәһале, әй кадерле, әй гөнаһсыз яшь бала! Рәхмәте бик киң аның, һәрдәм таян син Аллага! Йа Ходай, күрсәт, диген, ушбу җиһанда якты юл; Ул — рәхимле; әткәң-әнкәңнән дә күп шәфкатьле ул! Саф әле күңлең...

Менә кич. Зур авыл өстендә чыкты нурлы ай калкып, Көмешләнгән бөтен өйләр, вә сәхралар тора балкып. Авыл тын. Иртәдән кичкә кадәр хезмәт итеп арган Халык йоклый — каты, тәмле вә рәхәт уйкуга талган. Урамда өрми...

И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле! Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы. Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән, Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән. И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең...

(Пушкиннән мокътәбәс) Теләү бетте хәзер миндә теләк соңра теләкләрне; Кире сүттем хәзер күп эшкә сызганган беләкләрне. Күрәлмим мин азатлык бер дә чиксез ихтыярымнан; Гаҗәп ләззәтле, тәмле булса да, туйдым хыялымнан. Фәкыйрь калдым хәзер: тормыш үзенең...

Кузгатмакчы булсаң халык күңелләрен, Тибрәтмәкче булсаң иң нечкә кылларын, Көйләү тиеш, әлбәт, ачы хәсрәт көен, Кирәк түгел мәгънәсе юк көлке, уен. Караңгыдыр, күңелсездер гомер юлы, Бу дөньяда кем килсә дә сиңа туры, Шиксез, аның җәрәхәтле...

(Позняковтан үзгәртелгән)   Чикмә гамь шул нәрсәгә: синнән гомернең еллары Алган аны бер дә бирмәскә — очырган җилләре. Томышыңның агымында инде ул киткән агып; Кайгырудан файда юктыр — булмый инде кайтарып. Түкмә күз яшь: ярдәмендә...

Тәнәфферләр, тәхаттырлар, тәрәххемләрлә дөньядан — Гөзарым, захмедар васле бер һиҗрә мөкәүкәбдер. Габдулла Җәүдәт   Ничаклы изсә дөнья, ирке бар — куркытмыйдыр безне; Елар җирдә көләм мин, һич чытып тормыйм аңар йөзне. Минем гомрем караңгы төн...

(Бурениннән)   Электә бер Ташчы торган бу дөньяда, Безнең җирдә түгел — ерак Япунъядә. Үзе булган таза гына бер яшь кеше, Ялыкмыйча эшли икән ул таш эше. Ризыкланган ачы тирләр һәм көч белән, Көн буена...

Яратырга ярый кышны, вәләкин зәмһәрире бар, Киемсез калтырап торган мәсакине, фәкыйре бар. Яратырга ярый җәйне: матур ул, анда зур ямь бар, Вәләкин таш бинасы юк фәкыйрьләргә җәһәннәм бар. Яратырга ярый дөнья: матур кырлар, матур таулар;...

(«3өләйлүк» көенә) Ишеттем мин кичә: берәү җырлый Чын безнеңчә матур, милли көй; Башка килә уйлар төрле-төрле, — Әллә нинди зарлы, моңлы көй. Өзлеп-өзлеп кенә әйтеп бирә Татар күңле ниләр сизгәнен; Мескин булып торган өч йөз...